✏️ Lees de vorige post?

ADOR-CEO Min Hee-jin wees in een recente persconferentie op de volgende problemen in de Koreaanse muziekindustrie.

1. De nadelen van een multilabelsysteem gecentreerd rond grote bedrijven

HYBE beheert momenteel 65 bedrijven en 11 labels.

BIGHIT MUSIC: BTS (Bangtan Boys)

PLEDIS Entertainment: SEVENTEEN

ADOR: NewJeans

SOURCE MUSIC: LE SSERAFIM

Belift Lab: ILLIT en andere 11 labelbedrijven

Grote bureaus zoals SM en JYP splitsen hun bedrijven niet op in verschillende aparte entiteiten, maar kiezen voor een systeem vangrote afdelingenom dit te vervangen.

HYBE verschilt van deze bedrijven omdat ze het multilabelsysteem het meest actief implementeren en gebruiken.

Met BIGHIT, het bedrijf achter BTS, als basis, werden SOURCE MUSIC, PLEDIS, KOZ en andere bestaande bedrijven achtereenvolgens overgenomen, gevolgd door de oprichting van nieuwe bedrijven zoals Belift Lab (een joint venture met CJ ENM, gevolgd door een aandeelovername) en ADOR. Dit proces heeft zich in de afgelopen jaren voltrokken.

Terwijl bestaande bedrijven een systeem gebruiken waarbij meerdere artiesten binnen één bedrijf per afdeling worden verdeeld en gecoördineerd, heeft HYBE een systeem opgezet waarbij de activiteiten van artiesten worden beheerd door een structuur die vergelijkbaar is met die van een conglomeraat.

De operationele structuur van HYBE heeft uiteindelijk de afgelopen jaren tot ongekende omzetgroei geleid.

Elk bedrijf heeft zijn eigen CEO-systeem. Ze ontvangen aanzienlijke financiële steun en beheren hun bedrijven op hun eigen manier, wat leidt tot het succes van hun artiesten.

De achtergrond van deze aanpak isde afhankelijkheid van specifieke artiesten te verminderen, tegelijkertijd autonomie te verlenen aan elk bedrijf engezonde concurrentie te bevorderen. Dit is de bedoeling.

Maar de snelle groei van het bedrijf heeftcommunicatieproblemenveroorzaakt. Er wordt vaak gezegd dat de conflicten tussen HYBE en ADOR voortkomen uit dezelfde context.

Er is sprake van competitie tussen de labels, en er is een gebrek aan communicatie waardoor artiestenverward raken over hun promotieperiodes en concepten. Als je luistert naar verhalen van voormalige werknemers, dan zou je kunnen zeggen dat dit deoorzaak is van de huidige impasse. Het is zo gebleken.

Heeft beweerd dat dit multilabelsysteem, gecentreerd rond grote bedrijven, een negatieve invloed heeft op de Koreaanse muziekindustrie.

🔹 De beperkingen van 'K-Pop-productie op industriële schaal': controverse over plagiaat

CEO Min Hee-jin van ADOR heeft ook plagiaatclaims geuit over de muziek en choreografie van artiesten onder contract bij ADOR.

Hij beargumenteerde dat deze problemen een negatieve invloed hebben op zowel artiesten als consumenten.

Een CEO van een middelgroot Koreaans muziekbedrijf zei: "Zoals we kunnen zien aan de recente controverse over de zangvaardigheid van een zangeres op een Amerikaans festival, is het onvermijdelijk dat er leden met lage vaardigheden in een groep zitten wanneer je veel groepen in korte tijd debuteert."Hij voegde eraan toe: "Deze aanpak kan op korte termijn leiden tot groei in de K-Pop-industrie, maar op lange termijn kan het ook negatieve effecten hebben. "

2. Idol fotokaarten

De zogenaamde 'fotokaart' is een klein kaartje met een foto van een idool dat wordt meegeleverd met een idolalbum.

Fans vinden het leuk om deze fotokaarten te verzamelen of te ruilen. Ze worden beschouwd als een indicator van de populariteit van een idolgroep.

🔸 Aankoop en verzamelen van fotokaarten

Bij de aankoop van een idolalbum wordt er willekeurig een fotokaart bijgeleverd.

Fans kopen meerdere albums om hun verzameling fotokaarten compleet te maken. Ze kunnen ook individuele fotokaarten online verhandelen.

🔸 De groei van de fotokaartmarkt

Idol fotokaarten worden geëxporteerd naar het buitenland en worden populairder met de groei van de K-POP fandom.

De markt voor fotokaarttransacties groeit gestaag. Sommige fans investeren aanzienlijk in het verzamelen van fotokaarten.

De fotokaarten in idolalbums zijn een kanaal geworden voor interactie tussen fans en idolen, maar ze hebben ook te maken meteen vicieuze cirkel van fandomcultuur en commercie, ,oneerlijke transacties ,een te sterke obsessie bij fans en andere negatieve perspectieven.

🔹 De vicieuze cirkel van fandomcultuur en commercie

De prijzen van fotokaarten van bepaalde leden stijgen scherp, wat leidt totongelijkheid en conflicten tussen fandoms. Er zijn zorgen geuit dat de aankoop van idolalbums een middel wordt om fotokaarten te verzamelen.

Het aantal mensen dat fotokaarten koopt zonder een album te kopen neemt toe. Dit heeft geleid tot kritiek dat het de gezonde ontwikkeling van de muziekindustrie belemmert.

Sommige media hebben gerapporteerd over fans die veel geld uitgeven voor idolfoto's, wat leidt totonredelijke bestedingspatronen en economische moeilijkheden.

<"K-pop fandom kost 10 miljoen won" Global MZ dol op killing-content>

🔹 Milieuproblemen

Na aankoop van idolalbums worden erweggegooide fotokaartenin grote hoeveelheden geproduceerd, wat leidt tot bezorgdheid oververspilling van middelen en milieuvervuiling.

CEO Min Hee-jin van ADOR heeft openlijkhet toevoegen van willekeurige fotokaartenaan albums en de zogenaamde 'pushing' (de praktijk waarbij distributeurs en verkopers een grote hoeveelheid van nieuwe albums kopen en platenmaatschappijen compenseren met fanmeetings) aangegeven als praktijken die consumentenbelasten en de markt verstoren. "

"Ik wilde laten zien dat NewJeans succesvol kan zijn zonder dit soort praktijken."

💬 Deze kwestie tussen HYBE en ADOR-CEO Min Hee-jin weerspiegelt de structurele problemen in de Koreaanse muziekindustrie.

Problemen zoals de monopoliepositie van grote bedrijven, oneerlijke contractpraktijken en plagiaatclaims zijn al langere tijd een punt van discussie.

Het lijkt onwaarschijnlijk dat de Koreaanse muziekindustrie duurzaam kan groeien als deze problemen niet worden aangepakt.

Er is meer discussie en het vinden van oplossingen voor deze problemen nodig.

Artiesten, platenmaatschappijen, de overheid en relevante organisaties moeten samenwerken om een gezonde muziekindustrie te creëren.